Αν κάτι έχει συντροφεύσει τα παιδικά χρόνια των περισσοτέρων από εμάς και έχει αφήσει στα χείλη μας γλύκα από καραμέλα, αυτή είναι η ανάμνηση του παππού και της γιαγιάς μας. Πείτε μου, πόσες φορές δεν αναπολείτε μικρούς περίπατους μαζί τους, «ξενάγηση» στις ντουλάπες τους όπου κρύβονται μικροί θησαυροί από το παρελθόν, τα παραμύθια που σας έχουν διηγηθεί από τα δικά τους τα χρόνια, τα παλιά και κυρίως, τη μεγάλη τους αγκαλιά; Σίγουρα, πολλές!
Σήμερα, 1η Οκτωβρίου, τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1990, ύστερα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Με αφορμή αυτό, θυμηθήκαμε το εξαιρετικό παραμύθι της Αγγελικής Μάνου, «Ο παππούς και η γιαγιά θέλουνε μια αγκαλιά».
Το έναυσμα για το γράψιμο αυτού του βιβλίου, όπως λέει χαρακτηριστικά η συγγραφέας, ήταν ένα βιωματικό γεγονός αλλά και οι συχνές ερωτήσεις των γονέων που συναντούσε στην εργασία της σχετικά με τον κατάλληλο τρόπο να απαντήσουν στα παιδιά τους αναφορικά με τα γηρατειά, νόσους όπως το Αλτσχάιμερ και γενικότερα, ερωτήσεις που σχετίζονται με την τρίτη ηλικία.
Ποιος τρόπος θα μπορούσε να είναι καλύτερος από ένα παραμύθι, λοιπόν; Με γλώσσα απλή και κατανοητή για τα παιδιά, με όμορφη εικονογράφηση, η Αγγελική Μάνου μας συστήνει τον δικό της παππού και τη δική της γιαγιά. Είστε έτοιμοι να τους γνωρίσετε;
«Σκέφτηκα πού είναι η λύση,
είναι σίγουρο θα σκίσει…
Παρεούλα, κουβεντούλα,
αγκαλίτσες και χαδάκια,
ιστορίες και φιλάκια
φάρμακο για τον παππού και τη γιαγιάκα.
Αγάπη και υπομονή
θέλει η ηλικία αυτή.
Έτσι λέει κι η μαμά
σαν μιλάει με τον μπαμπά».
