Γράφει η Παρασκευή Κηπουρίδου

Λέξη ποθητή…εύηχη….λατρεμένη. Κάποιες φορές,κυρίως στα δύσκολα,αναρωτιέμαι τι σημαίνει η λέξη ευτυχία. Άραγε που βρίσκεται κρυμμένη;

Υπάρχουν στιγμές που μου φαίνεται άπιαστη,κάτι σαν όνειρο,σαν ανέφικτος στόχος. Στόχος που μόλις πιστέψουμε πως τον πλησιάζουμε μ’ ένα τσακ, απομακρύνεται αφήνοντας πίσω του μονάχα πίκρα και πυκνή σκόνη.

Κάποιες φορές, νομίζω πως είναι ανόητο να την κυνηγάς, χάνοντας πολύτιμες στιγμές της καθημερινότητας,μέσα στη μελαγχολία της διάψευσης. Τη συναντώ τότε μέσα μου. Εκεί κατοικοεδρεύει. Σπασμένη σε μικρές,γλυκιές στιγμές.

Για να γεμίσει την ψυχή,ελάχιστα ζητάει.
Προϋπόθεση,να έχει κανείς θετική στάση απέναντι στα πράγματα και τη ζωή. Να ξέρει να εκτιμά το λίγο που έχει. Να χαίρεται για όσα του έδωσε η ζωή. Να μην χάνεται στη μιζέρια. Να μην έχει εμμονές για όσα του λείπουν.

Να ταξιδεύει με το όνειρο και να αντιπαλεύει τον πόνο,με χαμόγελο. Να είναι πάντα ο εαυτός του και σε όποιον αρέσει. Να έχει σημαία τον αυτοσεβασμό και να βάζει όρια. Να απομακρύνει ανθρώπους τοξικούς που τον δηλητηριάζουν και του χαλούν την ψυχολογία. Λίγοι και καλοί χρειάζονται στη ζωή μας.

Όταν δει πως όλα χάνονται να μη γονατίζει. Να μαζεύει τα κομμάτια του και να κάνει μια νέα αρχή. Να μην τρελαίνεται για όσα αδυνατεί ν’ αλλάξει. Έχει σημασία να ζει κανείς για τον ίδιο,χωρίς να νοιάζεται για τη γνώμη του κόσμου. Λεύτερος να τρυγά τα δώρα της ζωής. Με γνώμονα τη συνείδηση και την αγάπη να πορεύεται. Με τόλμη «όχι» και «αντίο» να λέει όταν χρειαστεί.

Ο καθένας λεύτερα πρέπει να γράφει το παραμύθι της δικής του ζωής. Κι αν κάνει λάθη δεν πειράζει. Τα λάθη είναι πηγή εμπειρίας και γνώσης. Αρκεί άσβεστη την ελπίδα να κρατά στα δύσκολα. Αρκεί να μην επιτρέπει να του δηλητηριάζει την ύπαρξη το μίσος. Γιατί το μίσος πιότερη ζημιά κάνει σε όποιον το τρέφει και το συντηρεί,παρά στον αποδέκτη. Να συγχωρεί λοιπόν. Για τη δική του γαλήνη. Να πιστεύει στα όνειρα και να βάζει στόχους. Να αγωνίζεται για να τους πραγματοποιήσει. Ν’αφήνει την καρδιά να οδηγεί τα βήματά του.

Να αισθάνεται ευγνώμων κι ευλογημένος για το δώρο της ζωής,που του δόθηκε. Είναι ανεκτίμητο. Κι αν κάποιες στιγμές αναρωτιέται πού είναι η ευτυχία,ας στρέψει το βλέμμα γύρω του. Η ευτυχία υπάρχει κρυμμένη παντού. Αρκεί να μπορείς να τη δεις.

Ευτυχία είναι ένα βλέμμα αγάπης. Μια σφιχτή αγκαλιά. Η αγάπη που δίνεις και παίρνεις. Ευτυχία είναι να χορεύεις στη βροχή. Να σε γεμίζει χαρά η μουσική. Ν’ αγναντεύεις το κύμα και να ταξιδεύεις. Ν’ακούς το φλοίσβο του νερού στα βότσαλα και να γαληνεύεις. Να κοιτάς την ανατολή και να βουρκώνεις. Με τα κροκάτα της χρώματα όνειρα να υφαίνεις. Στα χρώματα της δύσης να ριγείς.

Στο φίλο με ειλικρίνεια να στέκεις. Με ίντριγκες και προδοσίες την ψυχή να μη βαραίνεις. Απωθημένα να μην τη φορτώνεις.
Ευτυχία είναι να μην κάνεις στους άλλους,όσα εσύ δε θα ήθελες να σου κάνουν.

Ευτυχία είναι να ζεις με την αθωότητα ενός παιδιού και παράλληλα με την εμπειρία ενός μεγάλου, να προστατεύεις τον εαυτό σου από αχρείαστες πληγές.